Bože ćěło - Wysoki swjedźeń ćěła a kreje Chrystoweje

Wo Božim ćěle pisa bamž Urban IV. sćěhowace:

„Tež, hdyž swjećimy wšědnje eucharistiju, mam to za prawe, zo spominamy na nju znajmjeńša jónu wob lěto swjedźensce a we wosebitej česćownosći. Tamne wěcy, na kotrež spominamy, zapřimnjemy z duchom a rozumom, tola njejsu nam tohodla wěrnje přitomne. Tola w sakramentalnym wopominanju Chrysta je Jězus Chrystus - hačrunjež w hinašej formje - w swojej bytosći přitomny a z nami. Přetož, jako spěše do njebjes praji: „A hlejće, ja sym z wami wšitke dny do skónčenja swěta!" (Mt 28,20).“

Na Bože ćěło dopominamy so, zo je Jězus při poslednjej wječeri swjaty sakrament eucharistije zawjedł. W martrownym tydźenju pak njeje móžno tutón dar swjateje eucharistije wotpowědnje swjećić a česćować. Tohodla přepołoži so swjatočnosć na štwórtk a njedźelu po swjatej trojicy.

W našej wosadźe česćujemy swjaty sakrament eucharistije we farskej cyrkwi a w klóštrje štwórtk a njedźelu zhromadnje. Dopołdnja wotměje so swjatočna Boža mša z procesionom po wjesce a kěrchowje, a popołdnju nyšpor, tohorunja z procesionom.

Swjedźeń Božeho ćěła ma za nas Serbow wosebity wuznam, dokelž njesemy z procesionom našu wěru a zdobom našu narodnosć won do swěta. Młode holcy du jako družki před Najswjećišim na spočatku procesiona. Hižo někotre lěta so tež přeco wjace maćerjow a holcow serbsku wuslěkanu drastu hotuje. Mužojo přińdu čestnemu charakterej narodneje drasty wotpowědnje we ćmowym wobleku na swjatočnosć.

Wjesnjenjo stajeja mejki a słaja trawu na puće. Z mnohich woknjow wěja cyrkwinske a serbske chorhoje. Dujerska kapała přewodźa procesion.