Wuběr rěčow:
Swj. Marija
 |
Swjata Marija je mać Boža a dźowka Joachima a Hany. Bibliske stawizny rysuja nam swjatu Mariju jako pobožnu a ponižnu, Bohu podwólnu młodu žonu. Marija běše w městačku Nacareće žiwa, hdźež jej jandźel Gabriel poselstwo wozjewi: “Porodźiš syna a daš jemu mjeno Jězus.”
Samodruha Marija poda so na puć k swojej ćeće, kotraž tež dźěćo wočakowaše, zo by jej po boku była. Jako so žónskej zetkatej a postrowištej chwaleštej wobě Boha.
Z Józefom, jeje slubjenym, poda so Marija na puć do Betlehema, hdźež podarmo za hospodu pytaštaj. Tohodla narodźi so bójske dźěćo w hródźi.
Po Jězusowym narodźe dyrbješe mała swójba do Egyptowskeje ćěkać. Kral Herodes dźěše nowonarodźenemu za žiwjenjom.
Pozdźišo wróćichu so Marija, Józef a Jězus do Nazareta. Z časa dźěćatstwa Jězusa bibliske stawizny wjele njepisaja. Znate je jenož, zo pytaštaj Marija a Józef dwanaćelětneho Jězusa po putnikowanju do Jerusalema. Jězus wosta mjez wučenymi mužemi w templu. Marija a Józef jeho najprjedy mjez přiwuznymi pytaštaj. Skónčnje jeho w Božim domje namakaštaj. Marija spózna, zo njebě Jězus jeničce jeje syn, ale Syn Boži.
Hišće raz słyšimy w Swjatym Pismje wo Mariji na kwasu w Kanje. Tam je so wona cyle Synej dowěriła a prosyła, zo by hosćićelej z wuskosćow pomhał. Njemějachu hižo dosć wina za hosći. Marija praji posłužowarjam: “Štož wón wam praji, to činće!”
Z wulkej bolosću je Marija Jězusa na křižowym puću sćěhowała a pod křižom stała.
Po Jězusowym zrowastanjenju je so Marija husćišo z japoštołami a druhimi wučomnikami zetkała a so z nimi modliła. Wosebje je to było swjatki, jako je Jězus swojeho Ducha Swjateho pósłał a jich posylnił, zo bychu zmužiće Bože kralestwo na swěće šěrili.
Wo dalšim žiwjenju a tež wumrěću swjateje Marije ničo njewěmy. Někotre žórła maja za to, zo je Marija ze swjatym Janom była w Efezusu, hdźež je pozdźišo tež swjaty Pawoł był. Tam je cyrkej, kiž wosebje na nju dopomina.
Swjata Marija je najbóle česćena swjata, kralowna wšěch swjatych. Jej je jara wjele cyrkwjow, tež w našim kraju poswjećenych. Namakamy tež mnoho postawow abo wołtarjow.
Mjeno Marija pochadźa z hebrejšćiny a rěka: Boha lubowaca.
Namjety za Marijanski nyšpor abo Mejski nyšpor
Namjet: mejski nyšpor I - 2020
Baseń z Łónčko hrónčkow, str. 115, štučki 3 - 6:
Próstwa maćeri Božej
Strowjo chorych, maćer Jězusowa, nas wusłyša,
hdyž k njej so dowěrjamy,
jej pod zakit so poručamy,
nam pomoc wuprosy rad pola Boha.
Marija, tróštarnica, mnohim rady pomha;
ow, kelko Serbow sy wustrowiła
a duši hrěšnych wuhojiła,
kiž w cyrkwi zdychowachu abo doma!
Ow serbske knježny, mać božu do Róžanta nošće,
w družčej drastće rad tam dźiće,
wěnc pócćiwosće k jeje česći wijće,
za serbski lud a za sebje tam prošće!
(Pawoł Wićaz (1901-1933))
Zazběh 540, 1,2,4
Modlitwa (str. 503) 62, 4
Litanija (str. 238) 26, 14
Kěrluš 512, 1 + 5
Modlitwa (str. 509) 62, 8
Magnifikat (str. 49) 4, 3
Wo duch. pow. (str. 194) 24, 5
Zakónčenje 504, 1 + 11f
Namjet: mejski nyšpor II - 2020
Modlitwa zbóžnemu Alojsej (swjećatko)
Swjaty Božo!
Alojsa Andrickeho sy sej powołał za měšnika, zo by Twojemu ludej łamał chlěb žiwjenja a wudźělejo sakramenty cyrkwje posrědkował Twoju miłosć.
Za Tebje so horjo je mnohich kubłał po puću žiwjenja. Njebojaznje je Chrystusa wuznawał jako Zbóžnika swěta. Ducy k Tebi njeje wustawał.
Prosymy Će: Zapal w nas woheń wěry, zo bychmy rady wo Tebi rěčeli a swoje žiwjenje wobstajnje na Tebje wusměrjeli.
Zbóžny kapłano Alojso! Wuproš nam a wšemu ludej, zo so wuswobodźimy z liwkosće, sebjechwały a hordosće našeho časa.
Swjata Marija, naša njebjeska Maćer, k Tebi je so Alojs často wućěkał.
Dopomhaj nam, kaž sy pomhała kapłanej Alojsej, k zaměrnemu křesćanskemu žiwjenju, zo bychmy so stali symjo wěry za swět. Amen.
Zazběh 507, 1 + 6 + 7
Modlitwa (str. 510) 62, 9
Kěrluš 515
Modlitwa (str. 516) 63, 4
Wołanja 559
Modlitwa (str. 193) 24, 2
Magnifikat (str. 49) 4, 3
Zakónčenje 524
Namjet: mejski nyšpor III - 2020
Duchowna meja - "Łónčko hrónčkow", str. 110
Duchowna meja
Ow meja miła, młódna,
najrjeńši měsaco!
Nětk wyska zemja płódna
a cyłe křesćanstwo.
Błysć kwětkow zemju pisani:
Te lilije a róže
a lube fijałki.
Hdźe lilija je w kraju
ta nanajčisćiša?
Ta zakćě w božim raju:
Marija knježniska.
W njej wóń tak słódka chowa so
a rozwěwa so mile
z njej na wšě křesćanstwo.
A bjezćernita kćěwa
nam róža potajna,
a z róže so nam směwa
ta boža róžička.
Tu róžičku sej wušćipni
a do čisteho horta
sej Bože dźěćo wzmi!
Kak ponižna so chowa
za murku fijałka!
Ow zbóžne jeje słowa:
"Sym dźowka Knjezowa;
po twojim słowje stań so mi!"
Tak wumóžnika swěta
nam hrěšnym porodźi.
Kćěj, naša młodosć w kraju,
kaž mejska zahroda!
Ow hladaj nam a haj ju,
ty meje kralowna!
Twój luby syn budź we njej knjez,
my jeho čeledź čista,
kiž kroči do njebjes.
(Michał Nawka 1933)
Zazběh 534
Modlitwa (str. 511 f) 62, 11
Kěrluš 509, 1 + 7
Loretska litanija str. 238
Modlitwa (str.42) 3, 19
Magnifikat (str. 49) 4, 3
Zakónčenje 518, 1-3+7-8
Mejski nyšpor čo 4
Zazběh 518, 1-3,7,8
Modlitwa: Dźak a swětło
(ke kóždemu tekstej so swětło zaswěći)
Marija je mać Boža. Wona je stajnje kedźbliwje słuchała a připosłuchała. Njebě stajnje lochko za nju, po Božej woli jednać. Njeje wšo zrozumiła, ale je wěriła a Bohu dowěrjała. Zhomadnje z Mariju chcemu so tež my Bohu dowěrić:
Marija, sy skedźbliwje słuchała, jako ći jandźel Bože poselstwo wozjewi. Sy ke wšemu "haj" prajiła, štož je Bóh wot tebje žadał. To je za nas drohotne kaž swětło.- (swěčku před Marijanske swjećećo stajić)
Marija, sy skedźbliwje słuchała, hdyž je Jězus wo Bohu rěčał. Jězusowe słowa su nam drohotne kaž swětło.- (swěčku před Marijanske swjećećo stajić)
Marija, sy z Jězusom šła a sy jeho samo na křižowym puću přewodźała. Dźakujemy so za wšěch ludźi, kiž su nam w žiwjenju po boku. Woni su nam drohotni kaž swětło.- (swěčku před Marijanske swjećećo stajić)
Marija, Ty běše přitomna jako je so Jězus swojim wučomnikam zjewił. Sy swědk Zrowastanjeneho. Tale wěra je nam drohotna kaž swětło.- (swěčku před Marijanske swjećećo stajić)
Marija, sy so zhromadnje z wučomnikami modliła. Zo smy tež my kmani z Bohom rěčeć, so modlić, je nam drohotne kaž swětło.- (swěčku před Marijanske swjećećo stajić)
Marija, běše Swjatki přitomna, jako je Duch Swjaty wučomnikow posylnjał. Duch Swjaty je nam drohotny kaž swětło.- (swěčku před Marijanske swjećećo stajić)
Marija, ty bu do njebjes wzata. Sy pola Boha, tak kaž chcemy tež my něhdy pola Boha być. Tale nadźija je nam drohotna, kaž swětło.- (swěčku před Marijanske swjećećo stajić)
Marija, stajnje zaso přichadźeja ludźo k tebi, w zrudobje a wjeselu. Proša će wo zastupnistwo a škit. Budź tež naša posrědnica, drohotna kaž swětło.- (swěčku před Marijanske swjećećo stajić)
(po Kibö 2003-1)
Kěrluš 510
Modlitwa (str. 511) 62, 11
Magnifikat (str. 49) 4, 3
Wótče naš
Zakónčenje 527
Mejski nyšpor w swójbje
Marija, sy nam kaž mać
Spočinamy z křižom: W mjenje Wótca a Syna a Ducha Swjateho! Amen.
kěrluš: 540 Nět meja na zeleni 1-3
"Strowa sy Marija, hnady połna, Knjez je z Tobu. Žohnowana sy mjez žónskimi a žohnowany je płót Twojeho žiwota, Jězus. Swjata Marija, Maći Boža, proš za nas hrěšnikow, nět a w hodźinje našeje smjerće. Amen."
Na swěće je wjele městnow, na kotrež ludźo přichadźeja, zo bychu Mariju, Jězusowu maćer, wopytali a přez nju Boha wo zastupnistwo prosyli. Swjata Marija chce nam w žiwjenju pomhać, nas ke Chrystusej wjesć. Wo tym rěči wjele wobrazow, wosebje w putniskich cyrkwjach. Snadź sće jako swójba hižo we wšelakich putniskich cyrkwjach byli? Dopomńće so raz! Tež my mamy w Róžeńće putnisku cyrkej. Tu prajimy dźak, tu prosymy mać Božu wo škit a pomoc.
kěrluš: Maćeri Božej Róžeńčanskej (M. Nasticcyna (z Božo tebje chwalimy))
Maći Boža słyš nas, słyš nas, dźěći, kóždy z tobu rady, rady rěči. W Róžeńće so zetkawamy, twoju ruku začuwamy.
Maći Boža, tu će strowimy, nam rěčnica ty před Bohom sy.
W šuli, doma njej přec, njej přec rjenje, w nuzy njepušć mje, w nuzy ženje. Tebi přeco wšitko praju, pomhaš mi, ja tebje znaju.
Maći Boža, tu će strowimy, nam rěčnica ty před Bohom sy.
Wjedź nas, maći, prošu maći Boža. Wšudźežkuli strachi, strachi hroža. W měsće, wjesce puće strašne, pomhaj nam na swoje wašnje!
Maći Boža, tu će strowimy, nam rěčnica ty před Bohom sy.
Zworam lózosće a činju směchi, při tym druhdy samo skuću hrěchi. Radź mi prošu, swjata maći, nochcu činić, štož mje haći.
Maći Boža, tu će strowimy, nam rěčnica ty před Bohom sy.
Maći Boža, słyš nas, dźěći, kóždy z tobu rady rěči. W Róžeńće so zetkawamy, twoju ruku začuwamy.
Maći Boža, tu će strowimy, nam rěčnica ty před Bohom sy.
kěrluš: 540 Nět meja na zeleni 4-6
Wobraz předstaja swjatu Mariju, kak swój škitacy płać wotewěra:
Hdy trjebamy tajki płašć:
škita nas před dešćom, wostanjemy suche
škita nas před wětřikom a wichorom, tak zo móžemy swoje mjezwočo w płašću chować a wětřik njemóže mam do mjezwoča duć
płašć dźerži nas ćopłych, njetrjebamy zymu mrěć
W dawnych časach su Mariju, mać Božu, husto z tajkim płašćom před stajili. Samo ze šěrokim, wulkim, płašćom. Wšitcy, kiž wobraz widźa, móža spóznać, kak swjata Marija přewodźa. Pod jeje płašćom smy škitani, pod njón móžemy sej wu ćeknyć. Tohodla moluja so ludźo pod płašćom swjateje Marije. A my móžemy so modlić:
"Pod twój zakit ćěkamy, ... " wosadnik 3/16 str. 41
modlitwa: wosadnik 63/3 str 515 Budź postrowjenja, knježna
kěrluš: 507 Mariju ja swjatu 1.,6. a 8.
Słyšimy čitanje po swjatym Janu (wuwzate z: "Biblija we wobrazach a stawiznach)
Jónu bě Jězus ze swojimi přećelemi do Kany w Galileji na kwas prošeny. Tam bě tež Marija, Jězusowa mać. Přeco wjace hosći přichadźeše. Marija zasłyša, zo hižo wina nimaja. Tohodla rjekny Marija Jězusej: "Woni za hosći hižo nimaja wina." Jězus so wopraša: "Što chceš, zo bych činił? Moja hodźina njeje hišće přišła." Marija praji tuž słužownikam: "Štož wam Jězus praji, to sćińće." Při zachodźe do domu stejachu kamjentne karany. Jězus dźěše ke karanam a praji słužownikam: "Napjelńće je z wodu." Słužownicy posłuchachu a je napjelnichu. Nětko Jězus poruči:"Načerpajće z karanow a donjesće to brašce, kotryž je za kwasnych hosći zamołwity." Braška wopta na wino přeměnjenu wodu a dźiwaše so nad dobrym winom. Tute prěnje znamjo swojeje krasnosće poda Jězus na kwasu w Kanje. A jeho přećeljo wěrjachu do njeho.
modlitwa:
Knježe Jězuso, Ty sy naš přećel a chceš, zo bychmy k Wótcej přichadźeli. Twoju mać, swjatu Mariju, sy nam jako zastupnicu darił. Wjeseliš so, hdyž přez nju k Tebi přichadźamy. Kaž sy tehdy na kwasu w Kanje na jeje próstwu prěni dźiw skutkował, tak słyš tež dźensa naše próstwy. Za to so ći dźakujemy a chcemy će z kěrlušom chwalić a sławić.
kěrluš: 505 Ow Marija moja radosć
próstwy:
Knježe Jězuso, smy dźakowni, hdyž něchtó dobre słowo za nas zapołoži. Smy zbožowni, hdyž druzy k nam steja. To da nam móc a krući nas. W swjatej Mariji mamy zastupnicu a rěčnicu pola Boha,
kotraž so z nami modli a so za nas zasadźuje. Zhromadnje z njej će prosymy.
Za wšitkich, kotřiž čuja so mało widźani: Spožć jim nazhonjenje, zo su připóznaći.
Za wšitkichch, kotřiž čuja so samotni: Daj jim woči za ludźi, kotřiž su jim po boku.
Za wšitkich, kotřiž su přesćěhani a maja strach: Daj jim, zo škit a nadźiju nańdu.
Za wšitkich zrudnych: Njech namakaja přez druhich ludźi zaso wjeselo a radosć.
Wo to će prosymy přez Chrystusa, našeho Knjeza. Amen.
Wótčenaš a Strowa sy Marija
Knježe prosymy će wo twoje žohnowanje: Božo, žohnuj nas na zastupnu próstwu swojeho Syna a maćerje Božeje. Daruj nam swój škit a schowanosć a pomoc. To njech nam spožči wšehomócnyU Bóh, Wótc a Syn a Duch Swjaty. Amen.
kěrluš: 378 Raduj so njebjes kralowna