Wuběr rěčow:
Adwentny čas
Bóh chce naše spomóženje. - Pytaj JEHO a nadeńdźeš połnosć žiwjenja při NIM.
Nowe cyrkwinske lěto započina so z adwentnym časom. Adwent woznamjenja přichad abo wočakowanje. W běhu štyrjoch adwentnych njedźeli so na hody přihotujemy. Swěčki adwentneho wěnca stwu tydźeń wob tydźeń bóle wuswětla. Tak dopomnja nas na to, zo Jězus přichadźa, kotryž je swětó swěta.
W adwenće smy stražliwi a so znowa wusměrimy na Boha.
Modlitwa:
Božo, Ty daruješ nam znowa wjeselo adwenta.
Na Twoje slubjenja so dowěrjejo, směmy Twojeho Syna Jězusa wočakować.
Daj nam w přichodnych dnjach na miłosći přiběrać.
Přihotuj nas na swjedźeń jeho naroda a daj nam něhdy Twoju krasnosć wuhladać. Amen.
Njedźele adwenta:
1. Advent: Ad te levavi: K tebi zběham swoju dušu. (Ps 25,1)
2. Advent: Populus Sion: Haj ludo na Cionje, hlejće Knjez přińdźe a wumoži ludy. (Jes 30,19.30)
3. Advent: Gaudete: Wjeselće so w Knjezu. (Phil 4,4)
4. Advent: Rorate: Rosujće, njebjesa, zwysoka, a mróčele, zdešćujće dobyće. Wotewr so, zemja, a wupłodź spomóženje. (Jez 45,8)
Swjeći w adwenće
Swjeći, kotrychž w adwenće wopominamy dopominaja nas na zakłady křesćanstwa: na wěru do Boha Jězusa, na nadźiju na žiwjenje w Bohu, a na lubosć k Bohu a sobučłowjekam.
Swj. Marija
Mariju w adwenće wosebje česćimy. Wona je wěrny adwentny čłowjek. Adwentny čas symbolizuje puć Marijiny wot jeje "haj" hač k porodej Jžusa.
Jako židowka je tež Marija měła we sebi žadosć za přichadom Mesijasa Wumóžnika. Bóh je ju jeje cyłe žiwjenje přihotował na to so stać z Maćerju jeho syna Jězusa. Hižo před jej narodom je Bóh Mariju za to wuzwolił. Tohodla swjećimy w adwenće wysoki swjedźeń bjezhrěšneho podjeća knježny a Maćerje Marije, a to 8.12. Jenož přez Marijine "Haj" zmóžni so wumóženje wšeho čłowjestwa přez narod Jězusa Chrystusa. (Wozjawnjenje přez arcyjandźela Gabriela (Luk 1,26-38))
Wusměrić so na Boha
 |
Jutnje
Jutnje swjeća so k česći Maćerje Božeje, stajnje zahe rano, hdyž je hišće ćma a w swětle wěčkow. Mać Boža so wosebje česći, dokelž bě jeje "haj" spočatk wumóženja swěta. Tohodla zhromadźi so wosada, zo by w swětle swěčkow na swětło swěta, Jězusa Chrystusa, čakała.
W farskej cyrkwi zhromadźa so wosadni póndźelu, wutoru a srjedu 6:00 hodź. k jutnam.
W klóštrje swjeća so jutnje štwórtk 5:30 hodź.
Kemše
Kemše wot štwórtka do njedźele swjeća so w zwučenych časach. Jónu w adwenće swjeća so štwórtk 6:00 hodź. wosebite jutnje za šulske dźěći. - prošu wozjewjenja wobkedźbować
W farskej cyrkwi: pjatk 19:00 hodź., sobotu (přednjedźelske) 18:30 hodź., njedźelu 7:00, 9:00 a 10:30 hodź.
W klóštrje: pjatk 19:30 hodź., sobotu: 7:30, 9:00 a 10:30 hodź., wot póndźe do soboty 7:00 hodź.
Nyšpory
Kóždu adwentnu njedźelu 14:00 hodź. su wosadni na nyšpor do farskeje cyrkwje přeprošeni.
W klóšterskej cyrkwi modlimy so kóždu njedźelu 14:00 hodź. róžowc abo zarjaduje so koncert. Prošu wobkedźbujće k tomu aktualne wozjewjenja.
Dźěći swjeća w adwentnym času šulske kemše štwórtk 15:00 hodź. w farskej cyrkwi a srjedu 16:00 hodź. we Worklečan kapałce.
Dźěći we wikariji swjeća wutoru dwutydźensce 15:30 hodź. šulske kemše.
Dekanatna młodźina je 03.12. 14:00 hodź. na adwentničku do Radworja přeprošena.
Kóždu přednjedźelu adwenta w 20:00 hodź. modla so młodostni vesper w farskej cyrkwi.
Po vesperi su młodostni na faru přeprošeni. K tomu wobkedźbujće aktualne wozjewjenja.
 |
Za wobnowjenje wěry a znowa wusměrjenje na Jězusa poskići cyrkej nam sakrament swj. spowědź.
Terminy w našej wosadźe:
pjatk do kemši w Chrósćicach a w klóštrje pola celebranta kemšow
sobotu 16:00 hodź. w Chrósćicach a w klóštrje
Swj. Borbora 4.12.
Nan swj. Borbory ju jara lubowaše. Běše pak přeswědčeny, zo křesćenjo do wopačneho Boha wěrja. Tuž zaja ju, jako so na jězbu poda do wěže, zo njeby so jej ničo stało.
Borbora pak wědźeše hižo wo Bohu a njemóžeše dočakać so z křesćanku stać. Jako běše nan wotjěł, da so wona wukřič. Jako znamjo k swjatej trojicy da dwěmaj woknomaj wěže hišće třeće k tomu wubić.
Jako so nan wot jězby nawróći hnydom spózna što běše so stało. Jeho lubosć změni so na hidu. Da Borboru do chłody zajeć. Po puću do jastwa zapopadnje so hałžka wišniny w jeje šaće. Pytnywši to w jastwje, staji ju do wody. Dźeń do jeje wotprawjenja hałžka wukřćěje. Na to praji Borbora: "Ty sy kaž mortwa. Ale wěm, zo započina so po smjerći rjeńše a wěčne žiwjenje. To sy mi pokazała."
Swjata Borbora symbolizuje nadźiju na swětło w ćmi. Tohodla je wosebje wot dźěłaćerjow w podkopkach jako patronka česćowana. W adwenće steji wona za našu nadźiju, kotruž tu w ćmě mamy a kotryž Jězus, jako swětło swěta rozswětli
Swj. Mikławš 6.12.
Swjaty Mikławš běše po legendźe Biskop města Myra. Běše jara dobroćiwy a tuž pomha mnohim ludźom. Jedna legenda powěda sćěhowace: Běše jónu nan, kotryž měješe tři dźowki. Swójba bě tak chuda, zo holcy njemóžachu so woženić. Nan dyrbješe jich samo po prošenju pósłać, zo bychu něšto k jědźi měli. To běše Mikławšej jara žel. W nocy ćisnje tři měški ze złotom z wokna do bydlenja swójby. Nětko móžachu so sotry ženić a njemějachu žanych starosćow.
Tohodla přinjese swj. Mikławš dźěćom hižo před patoržicu małke dariki, zo by so čas adwenta hač k hodam skrótšił. Prjedy běše mjenujcy tež adwentny čas, čas posćenja.
Dla darikow, kotrež swj. Mikławš přinjese so bohužel tež husto z rumpodichom zaměni. Tohodla budźmy stajnje stražliwi, zo tež my jeju njezaměnimy.
Swj. Lucija 13.12.
Lucija běše w Sicilskej žiwa a bě dźowka bohateje swójby. Wěrješe kruće do Jězusa. W tutym času pak buchu křesćenjo přesćěhani a morjeni. Tohodla zetkachu so tajnje w katakombach abo so tam samo schowachu. Lucija chcyše jim pomhać a nošeše zežiwidła k nim. Zo by pak w ćmi něšto widźała, ale tež mnoho zežiwidłow njesć móhła, staji sej wěnčk ze swěčkami cyle jednorje na hłowu.
W Šwedskej powěda so sćěhowaca legenda: Swj. Lucija jědźeše z wulkej łódźu połnoh zežiwidłow po Venerskim jězoru. Wobydlerjo podłu pobrjoha jězora ćerpjachu pod wulkim hłodom. Wona přeprosy wobydlerjow na łódź a da so jim najěsć. Tak sčini to we wšitkich městach podłu přibrjoha.
Swj. Lucija symbolizuje někak srjedź adwenta swětło. Jeje mjeno woznamjenja: kotraž swětło přinjese. Wona nam pokaza, zo nětko hižo wjace dołho njetraje, doniž Jězus Chrystus swoje swětło nam do wutroby přinjese.